ჩემი მოგონილი ისტორია

ეს ისტორია დაიწყო სრულიად ჩვეულებრივად.თოკომ და ანიმ გაიცნეს ერთმანეთი და გახდნენ შეყვარებულები.ორივეს ძლიერ უყვარდათ ერთმანეთი..ყოველი შეხვედრისას უღიმოდნენ ერთმანეთს, არ უნდოდათ თავიანთი სიყვარულის გამხელა.ლაპარაკობდნენ და ყოველდღე ხვდებოდნენ.სკოლაში,ჩაუვლიდნენ ერთმანეთს და გაუგიმებდნენ ან გამარჯობას იტყოდნენ.ყველას უკვირდა ვინ იყო ის ბიჭი,რომელიც ანის ყოველდღე ხვდებოდა,მაგრამ იგი იძახდა თოკო მხოლოდ მეგობარი იყო..

ანის და თოკოს მართლა უყვარდათ ერთმანეთი„ არასდროს უჩხუბიათ და არც თოკოს უტკენია მისთვის გული.როცა ხვდებოდნენ ლაპარაკობდნენ სიყვარულზე„თავიანთზე და ა.შ. ეს ყველაფერიც არ ბეზრდებოდათ. თუმცა რა იყო მოსაბეზრებელი ? შეყვარებულთან საუბარი  ?

თოკო : ანი იცი ? მე გულს არასდროს არ გატკენ.

ანი:მადლობ თოკო..მე შენი მჯერა.იმედია ერთმანეთი მალე არ მოგვბეზრდება)

—————-

2 წლის შემდეგ…

ანი: თოკო შენ ერთ ჩემს დაქალს უყვარხარ და მართლა უყვარხარ.. იცი როგორ უყვარხარ ?

თოკო: მერე რა ? მე ის არ მიყვარს.. მე შენ მიყვარხარ ანიი !

ანი:იცი 2 წელი გავიდა და ცოტა გრძნობა მინელდება„მითუმეტეს რაც გავიგე რომ მარის უყვარხარ..

თოკო: მერე რა,ჩვენში , ჩვენს სიყვარულში ის არ უნდა ჩადგეს.რა დაქალების საქმეა ჩვენი სიყვარული ? (მათ სიყვარულზე,მხოლოდ მარიმ იცოდა)

ანი: თოკო მეც მინელდება გრძნობათკო… გამიგე გთხოვ !

თოკო: კარგი თუ შენ გინდა დაშორება, დავშორდეთ, მაგრამ იცოდე რომ მე შენ მიყვარხარ.. ძალიან მიყვარხარ ! მაგრამ პატივს გცემ !

ანი: მეც თოკო..მეც….. (ანი ფიქრობდა: ნეტავ იცოდე თოკო როგორ მიყვარხარ,ნეტავ იცოდე რომ მსოფლიოში შენზე მეტად არავინ არ მიყვარს)(ამ დროს ანას თოკო რაღაცას ეუბნებოდა მაგრამ ანის არ ესმოდა,ფიქრებში იყო გართული იმის ფიქრებში , რომ უყვარდა, რომ მართლა უყვარდა..)

თოკო: მიჭირს განშორება.. არ მინდა შენი დაკარგვა..

ანი: მეც.. მაგრამ რა ვქნა..ჩვენი სიყვარული ასე მთავრდება, დაქალებით და გრძნობების განელებით..მართალია ვიძახდით რომ ეს მალე არ დამთავრდებოდა,(ტირილს იწყებს ანი) თუმცა არ უნდა ვტიროდე„იმიტომ რომ შენ მე გშორდები:))

თოკო:კი მაგრამ გეყოს ნუ ტირი! (ხელით მოწმინდა ცრემლები)

ანი ჩუმად იყო და თოკოს თვალებში უყურებდა და თვალებით ეუბნებოდა თუ როგორ უყვარდა!თოკო კი მას უყურებდა და კითხულობდა მის აზრებს! თოკო ფიქრობდა„ეს კითხვა იმ წუთას ყველაზე მეტად აწუხებდა..მაშინ ყველაზე მეტად უნდოდა გაეგოო და ეს კითხვა იყო : რატომ ? რატომ მიატოვა ანიმ ?

და ბოლოს სიჩუმე დაირღვა : ვიმეგობროთ)) მეგობრობა კარგია„ კარგად ვიყოთ უფრო იმიტომ რომ შეყვარებულები ვიყავით ადრ..ადრეე..)))

თოკო : ადრე.. გაეღიმათ და დაემშვიდობნენ ერთმანეთს ……..

გავიდა თვეები..

ანის თოკო ურეკავს და ეუბნება რომ მისი დაქალი მარი„ მისი შეყვარებული იყო..ანის თან უხაროდა და თან ტიროდა.. ( მაგრამ რატომ? თოკო ხომ აგარ უყვარდა? არაა !!!!!! ის დაქალის გამო წავიდა დათმობაზე..თოკო დღემდე უყვარდა „ ძალიან უყვარდა„ უნდოდა ყველაფერი დაებრუნებინა მაგრამ…)

მარი რეკავს ანისთან :

მარი: ანი როგორ ხარ ? იცი ჩემი შეყვარებული თოკოა, მაგრამ ისეთი რაგაც მოხდა რომ არ ვიცი ვუთხრა თუ არა თოკოს:(

ანი: რა მოხდა ?

მარი: ერთ ბიჭსაც ვუყვარვარ და იცის რომ მე თოკო მიყვარს ,თუმცა ის ბიჭი მომწონს თან ძააან : )

ანი: ხოო რავი..კარგად იყავი მეჩქარება)

მაშინვე დაუკიდა ყურმილი და ოთახში ატირებული შევარდა..დაიწყო ფიქრი ეხლა ანის უნდოდა ამ კითხვაზე პასუხი.ნეტა სად უნდა ეპოვა ? ალბათ თავის გულში.. რატომ ? რატომ დაშორდა ? მაგრამ მოძებნა და მიხვდა რომ მარი უყვარდა და დაქალი არჩივნა ! გავიდა 1 თვე და აღდგომა იყოო)

ამ დღეებში ანის ერთმა ბიჭმა აუხსნა სიყვარული,რომელიც თოკოსთან დაშორების შემდეგ მოსწონდა ,რადგან ცდილობდა დაევიწყებინა და მისი შეყვარებული გახდა)

რამოდენიმე დღეში ანიმ საშინელი ამბავი გაიგო გიოსგან:(რომ მარიმ თოკო მოკლა:((

ანი: რა მარიმ ?

გიო: არა,მარიმ კი არ გაუყარა დანა ,მარის გამო მოხდა ყველაფერიი..

ანი მიხვდა რაზეც იყო ლაპარაკი და გაახსენდა მაშინდელი მარის ნათქვამი სიტყვები..

მარის იმ ბიჭისთვის,რომელმაც სიყვარული აუხსნა უთქვამს რომ თოკო უყვარს და არა ეგ ! ამაზე ის ბიჭი გაბრაზებულა და თოკოსთვის უგინებია.. ამის შემდეგ მარი მისულა თოკოსთან და ყველაფერი უთქვამს მისთვის.. თოკოს და მას ჩხუბი დაუწყია…

2 დღის ურეკავს გიო და ეუბნება რომ ამ ჩხუბის გამო თოკო საავადმყოფოში იყო და მისი ნახვა ძალიან უნდოდა)

2 დღის შემდეგ, ურეკავს გიო და ეუბნება რომ ამ ჩხუბის გამო თოკო საავადმყოფოში იყო და მისი ნახვა ძალიან უნდოდა)ანი: გავგიჟდი,ენა ჩამივარდა ,არ ვიცი რა მომივიდა..გიომ მძიმედაა,რეანიმაციაშიაო..მე იქიდან ვრეკავო..მე ვკითხე მარი მანდაათქო ? და არა იმ ბიჭის შეყვარებულიაო.. ამაზე სულ მთლად გავგიჟდი.წავედი თოკოსთან,ჩემს თოკოსთან..პალატაში შევვარდი და ველაპარაკე..ხელი ხელზე მეკიდა..და უცებ გაყინულ ხელებზე რაღაცამ მაგრად მომიჭირა, ეს მისი ხელი იყო.და ერთი სიტყვა მითხრა : მიყვარხარ !! და დაიძინა,ოღონდ სამუდამოდ არა! და ღიმილი.. ეს იყო მისი ბოლო გაღიმება,ბოლო სიტყვა და ბოლო სიცივე.. მერე სახლში წამოვედიი და ვიხსენებდიი.. მანამდე უკანასკნელად ვილაპარაკე თოკოსთან და ის საუბარი არ დამავიწყდება.სიკვდილზე გაფიქრებაც კი მზარავდა..მაგრამ მეორე დღეს გიომ დამირეკა და მითხრა : თოკო აღარ არისო !!!!!!!!!!! 
მე გავშრი და ვიკივლე : თორნიკეეეეეე,,,,თორნიკე…არაააა ! თოკო მე ხომ ყველაზე მეტად მიყვარდიიიიიიიი !! მოვკვდი ,,არ ვიცი რა მომივიდა,დავჯექი საწოლზე და ტელეფონი ხელიდან გავაგდე..თოკოოოოოოოო ! ხმა ჩამიწყდა, ლამის გადავირიე..ყვირილიც აგარ შემეძლო..ცოტა გონზე რომ მოვედი გადმოვიღე ის სურატები ,რომელიც ერთად გვქონდა გადაღებული..ის ჩანაწერები,მისი მოწერილი ლექსები და ა.შ.. ვტიროდიი,,ვტიროდიი,,ვტიროდიი,, და არ ვიცოდიი რა უნდა მექნა მის გარეშე..გავგიჟდი, თავის მოკვლა მინდოდა,, მაგრამ ეს ჩემი ბრალი იყო, რატომ დავშორდი ? მე ხომ ის ყველაზე მეტად მიყვარდა ?? ვეკითხებოდი საკუთარ თავს,მაგრამ გამახსენდა რომ დაქალის,ვითომ დაქალის გამო !! 
აპრილი იყო ის საშინელი თვე,როცა ანიმ თოკო დაკარგა ! თოკო მარის აღარც აინტერესებდა,სულ ეკიდა,მაგრამ როცა მიხვდა ყველაფერს უკვე ძალიან გვიანი იყოო : (((((( ანი კი ყოველდღე იხსენებდა თოკოს და იმ დროს როცა ყველაზე ბედნიერი იყო !!!!!